دلتنگی بخشی جدانشدنی از مهاجرت است.
بعد از مهاجرت به مزیتهای زیادی میرسیم اما همه ما که رفتن را انتخاب میکنیم قسمتی از خودمان را جا میگذاریم. همه کسانی که تا این سن شناختیم و دوست داریم… خانواده، دوست، عزیزان.
میتوان پدر و مادر را به استرالیا دعوت کرد تا مدتی هرچند کم در کنارمان باشند. شاید کمی از دلتنگیها را کمتر کند اما متأسفانه این قسمت از مهاجرت هیچ راهحل دائمی ندارد…
در کامنتها از تجربیات و دلتنگیهای بعد از مهاجرت خود برای ما بنویسید.
source
